Of Ajax nog zo vaak de schaal in ontvangst zal nemen vraag ik me echt af. Mooi, aanvallend voetbal - en dan komen we bij mijn onderwerp - is een 'must' in Amsterdam. Zolang dat het geval is, zie ik het heel somber in.
Op school hebben wij Ibrahim Afellay heel vaak geïmiteerd om zijn standaardantwoorden bij de clichérijke vragen van het Nederlandse sportjournaille.
Op school hebben wij Ibrahim Afellay heel vaak geïmiteerd om zijn standaardantwoorden bij de clichérijke vragen van het Nederlandse sportjournaille.
Joep Schreuder: 'Gefeliciteerd Ibrahim, een knappe zege waarin jij wederom je stempel hebt kunnen drukken op de wedstrijd?!'
- Afellay: 'Ja, het ging goed vandaag. Ik denk dat we heel degelijk gespeeld hebben. Maar het hele team verdient een compliment.'
Toen ik gisteren halfbezopen terugkeerde van het bescheiden kampioensfeestje van ons eerste elftal, schrok ik me een hoedje. Het babyface van PSV deelde (ik hoop onder invloed van champagne) een flinke sneer uit naar de runner-up uit de hoofdstad. 'In Amsterdam hebben ze altijd de grootste mond, maar resultaten ho maar.' Volgens mij wil jij de begaafde middenvelder het liefst een kopje kleiner maken om deze uitspraak Jitse, of niet?
Afellay's woorden waren verrassend en gewaagd maar ondanks dat ze een kern van waarheid bevatten vond ik ze onverstandig. Hugo deed eind december 2007 in één van zijn columns al een voorspelling voor het huidige seizoen: 'We krijgen, en dat staat halverwege al vast, een kampioen van de armoe.' Hij heeft meer dan gelijk gekregen. PSV veroverde uiteindelijk de landstitel op de laatste speeldag en mag zich voor de vierde keer op rij de beste van Nederland noemen. Als ik PSV'er was geweest, zou ik me voor die laatste kampioensschaal echter doodschamen. Ik vraag me vooral af of die mensen van 'Eindhoven de gekstuuh' eigenlijk weten waar ze fan van zijn.
PSV-fans kregen in de helft van de competitiewedstrijden dit seizoen niet meer dan één treffer te zien van 'hun' ploeg. Daarnaast is de solide PSV-defensie ook dit seizoen weer de ploeg met de minste tegentreffers en kunnen we achter de naam van Heurelho Gomes de meeste 'clean sheets' noteren: 17. Wat ik me dan zo afvraag; Wat drijft een PSV-supporter om te gaan kijken als je vantevoren al weet dat er niet al te veel goals gescoord zullen worden en 'jouw ploeg' niet al te veel intentie heeft om te gaan voetballen.
Het anti-voetbal vult de prijzenkast verder op. (Ik ben haast geneigd te zeggen 'Gomes vult de prijzenkast verder op'.) Het is niet alleen in de lichtstad zo. In heel Europa is de trend gezet. Italianen en ploegen als Chelsea en Liverpool stappen de wei op (en dan met name in de CL) om de tegenaanval te pareren en niks weg te geven. Twee of drie aanvallende spelers zijn altijd wel in staat dat ene doelpuntje te maken. Bij dit soort ploegen is het resultaat heilig. Balletje gaat vaker terug dan vooruit. Tijdrekken en drie wissels benutten horen ook bij hun anti-voetbalproces.
De belangrijkste reden dat de aanvallende ploegen in het mes lopen is de ruimtes die ze weggeven. Om mooi aanvallend voetbal te spelen moet je het veld groot houden. Als je het veld lang en breed houdt speel je op grotere ruimtes die door de tegenstander afgedekt moeten worden. Dat is wanneer er gaten ontstaan en dat is waar ploegen als Arsenal en FC Barcelona naar op zoek zijn. Snel combinerend een weg banen door de compacte defensie van de tegenstander.
Dit soort voetbal is gigantisch aantrekkelijk. Barca zette de afgelopen jaren de toon en Arsenal doet dat vooral dit jaar. Maar ook een ploeg als Sevilla heeft menig hart bij de voetbalkenner gestolen. Het probleem van het mooie voetbal is echter dat je bij balverlies ook heel veel ruimte weggeeft. Omdat de spelers het veld lang en breed maken kan de tegenstander razendsnel counteren door het midden. (De tegenstanders bevinden zich immers nog aan de zijkanten.) Daar komt bij: Als je constant drukt en op de helft van de tegenstander speelt blijft er veel ruimte achter je eigen verdediging liggen. Het tweede doelpunt van Liverpool door Torres en met name de vierde van Babel tegen Arsenal waren daar een perfect voorbeeld van.
Ja Jitse, dit is het moderne voetbal. Met behoudend resultaatvoetbal is de kans op succes vele malen groter dan met dominant totaalvoetbal. José Mourinho had bij Porto eens een strategie ontworpen om Barca of Real af te stoppen. Toen hij eindelijk klaar was keek hij op zijn velletje en zag hij dat hij drie spelers te veel in de basisopstelling had staan. De Portugees wilde de tegenstander terugdringen en had daar veertien spelers voor nodig. Toen hij dat aan de pers vertelde, was dat natuurlijk ludiek bedoeld, maar je snapt nu dat hij fervent liefhebber is van de Italiaanse Catenaccio-stijl. Ook Rafael Bénitez past zijn opstelling om de haverklap aan. Lekker leunen en counteren. De Spanjaard speelde het afgelopen seizoen pas ergens in april voor de tweede keer op rij met eenzelfde opstelling als die week ervoor.
Toen ik gisteren halfbezopen terugkeerde van het bescheiden kampioensfeestje van ons eerste elftal, schrok ik me een hoedje. Het babyface van PSV deelde (ik hoop onder invloed van champagne) een flinke sneer uit naar de runner-up uit de hoofdstad. 'In Amsterdam hebben ze altijd de grootste mond, maar resultaten ho maar.' Volgens mij wil jij de begaafde middenvelder het liefst een kopje kleiner maken om deze uitspraak Jitse, of niet?
Afellay's woorden waren verrassend en gewaagd maar ondanks dat ze een kern van waarheid bevatten vond ik ze onverstandig. Hugo deed eind december 2007 in één van zijn columns al een voorspelling voor het huidige seizoen: 'We krijgen, en dat staat halverwege al vast, een kampioen van de armoe.' Hij heeft meer dan gelijk gekregen. PSV veroverde uiteindelijk de landstitel op de laatste speeldag en mag zich voor de vierde keer op rij de beste van Nederland noemen. Als ik PSV'er was geweest, zou ik me voor die laatste kampioensschaal echter doodschamen. Ik vraag me vooral af of die mensen van 'Eindhoven de gekstuuh' eigenlijk weten waar ze fan van zijn.
PSV-fans kregen in de helft van de competitiewedstrijden dit seizoen niet meer dan één treffer te zien van 'hun' ploeg. Daarnaast is de solide PSV-defensie ook dit seizoen weer de ploeg met de minste tegentreffers en kunnen we achter de naam van Heurelho Gomes de meeste 'clean sheets' noteren: 17. Wat ik me dan zo afvraag; Wat drijft een PSV-supporter om te gaan kijken als je vantevoren al weet dat er niet al te veel goals gescoord zullen worden en 'jouw ploeg' niet al te veel intentie heeft om te gaan voetballen.
Het anti-voetbal vult de prijzenkast verder op. (Ik ben haast geneigd te zeggen 'Gomes vult de prijzenkast verder op'.) Het is niet alleen in de lichtstad zo. In heel Europa is de trend gezet. Italianen en ploegen als Chelsea en Liverpool stappen de wei op (en dan met name in de CL) om de tegenaanval te pareren en niks weg te geven. Twee of drie aanvallende spelers zijn altijd wel in staat dat ene doelpuntje te maken. Bij dit soort ploegen is het resultaat heilig. Balletje gaat vaker terug dan vooruit. Tijdrekken en drie wissels benutten horen ook bij hun anti-voetbalproces.
De belangrijkste reden dat de aanvallende ploegen in het mes lopen is de ruimtes die ze weggeven. Om mooi aanvallend voetbal te spelen moet je het veld groot houden. Als je het veld lang en breed houdt speel je op grotere ruimtes die door de tegenstander afgedekt moeten worden. Dat is wanneer er gaten ontstaan en dat is waar ploegen als Arsenal en FC Barcelona naar op zoek zijn. Snel combinerend een weg banen door de compacte defensie van de tegenstander.
Dit soort voetbal is gigantisch aantrekkelijk. Barca zette de afgelopen jaren de toon en Arsenal doet dat vooral dit jaar. Maar ook een ploeg als Sevilla heeft menig hart bij de voetbalkenner gestolen. Het probleem van het mooie voetbal is echter dat je bij balverlies ook heel veel ruimte weggeeft. Omdat de spelers het veld lang en breed maken kan de tegenstander razendsnel counteren door het midden. (De tegenstanders bevinden zich immers nog aan de zijkanten.) Daar komt bij: Als je constant drukt en op de helft van de tegenstander speelt blijft er veel ruimte achter je eigen verdediging liggen. Het tweede doelpunt van Liverpool door Torres en met name de vierde van Babel tegen Arsenal waren daar een perfect voorbeeld van.
Ja Jitse, dit is het moderne voetbal. Met behoudend resultaatvoetbal is de kans op succes vele malen groter dan met dominant totaalvoetbal. José Mourinho had bij Porto eens een strategie ontworpen om Barca of Real af te stoppen. Toen hij eindelijk klaar was keek hij op zijn velletje en zag hij dat hij drie spelers te veel in de basisopstelling had staan. De Portugees wilde de tegenstander terugdringen en had daar veertien spelers voor nodig. Toen hij dat aan de pers vertelde, was dat natuurlijk ludiek bedoeld, maar je snapt nu dat hij fervent liefhebber is van de Italiaanse Catenaccio-stijl. Ook Rafael Bénitez past zijn opstelling om de haverklap aan. Lekker leunen en counteren. De Spanjaard speelde het afgelopen seizoen pas ergens in april voor de tweede keer op rij met eenzelfde opstelling als die week ervoor.
Het zijn zware tijden voor de voetballiefhebber. Het liefst hebben we natuurlijk alleen maar wedstrijden als Milan-Arsenal, maar dat zit er niet in. De tijd dat ploegen van hun eigen kracht uitgingen is voorbij. Mekkerend publiek kan gedimd worden met prijzen. Kijk maar naar Eindhoven, waar geen fan zich bekommert om het slaapverwekkende voetbal van zijn ploeg. De zwakte van PSV was te zien toen tegen Fiorentina en FC Twente ineens het spel gemaakt moest worden. Volendam moet komend seizoen oppassen in het Philips-stadion. Niet te veel aanvallen zou ik zeggen, want dan is de koploper op zijn best. Verdedigen is momenteel gemakkelijker dan aanvallen. En daar sluit ik graag mee af.
Tijd om onze bescheiden Tukker weer aan het werk te zetten. Met de apotheose in zicht wordt het langzaamaan tijd dat we ons gaan fixeren op het naderende EK en de OS. Deze week werd bekend in welke poule het Olympische team zit en liet Foppe de Haan weten dat Roy Makaay zeker meegaat naar Peking. Naast de Feyenoorder zullen er nog twee dispensatiespelers gekozen worden. Wat vind je van Foppe's eerste keuze Wilco en wie zou jij meenemen? En denk je dat we een rol van betekenis gaan spelen in het veelbesproken China?
Tijd om onze bescheiden Tukker weer aan het werk te zetten. Met de apotheose in zicht wordt het langzaamaan tijd dat we ons gaan fixeren op het naderende EK en de OS. Deze week werd bekend in welke poule het Olympische team zit en liet Foppe de Haan weten dat Roy Makaay zeker meegaat naar Peking. Naast de Feyenoorder zullen er nog twee dispensatiespelers gekozen worden. Wat vind je van Foppe's eerste keuze Wilco en wie zou jij meenemen? En denk je dat we een rol van betekenis gaan spelen in het veelbesproken China?
UPDATE - In aanloop naar de CL-clash tussen Barcelona en Manchester United geeft Rio Ferdinand uitleg over hoe de Spanjaarden afgestopt dienen te worden.
"We moeten als team verdedigen en compact spelen. Als we teveel ruimtes weggeven heeft Barcelona precies de spelers in huis om dit af te straffen. Hopelijk staan we goed en weten we, net als in Rome, onze tegenstander te snel af te zijn met gevaarlijke counters.''
Hoezo ideaal voorbeeld? Dit is precies wat ik bedoel. Niet van de eigen kracht uitgaan, maar aanpassen aan de tegenstander. De tegenaanval pareren, lekker counteren en zo hopen op een goed resultaat. En je zult zien, United staat straks in de finale in Moskou ook.
