Over de geboortedatum van Taffarel bestaat onduidelijkheid. Hij is precies twintig jaar voor mij geboren (8 mei 1966) of elf dagen na die dubieuze datum op 19 mei 1966. Wat wel zeker is, is dat de blonde Braziliaan met Duits en Italiaans bloed terug kan kijken op een aardige carrière.Het begon allemaal in 1984, toen hij als 18-jarige aansloot bij SC Internacional. Na meer dan vijf jaar in de Braziliaanse competitie trekt de goalie richting Europa, waar hij uitkomt voor Parma, Reggina en Galatasaray. Tussen zijn tweede Italiaanse en eerste Turkse avontuur keepte Taffarel vier jaar voor Atlético Mineiro.
Maar zijn hoogtijdagen in clubverband beleefde hij aan de Bosporus, waar hij met Galatasaray de UEFA Cup en de Europese Supercup behaalde. In de UEFA Cup-finale was hij een sta-in-de-weg voor Arsenal. Zijn reflex in de slotfase van dat duel op de kopbal van Henry is één van de mooiste die ik ooit heb gezien (zie video 2). In 2003 sloot de keeper zijn loopbaan af bij Parma.
Toch is de sluitpost vooral bekend van die ene penaltyreeks in 1998. Oranje leek in dat jaar hard op weg naar de wereldtitel, maar dankzij Taffarel spatte die droom uiteen. De doelman keerde de inzetten van Cocu en R. de Boer en versperde Oranje daarmee de weg naar de finale (video 1). In de eindstrijd ging Brazilië met Taffarel ten onder tegen gastland Frankrijk.
Vier jaar eerder had hij met zijn vaderland in de VS wel beslag weten te leggen op de wereldbeker. Vlak voor dat WK in 1994 tekende hij bij Atlético Mineiro. Op het WK in Frankrijk kroop hij weer uit de anonimiteit. Galatasaray zag zijn kans schoon en haalde de doelman op bij Mineiro. Penaltykiller Taffarel kwam in totaal 106 keer uit voor de Gele Kanaries.
