Het beeldschone wezentje zette me aan het denken. Terwijl mijn broer adressen verzamelde voor het versturen van de geboortekaartjes, bedacht ik dat mijn nichtje (en ook andere baby's) na een jaar al de eerste voetstapjes zetten. Bij het zien van een pasgeboren kindje is dat heel moeilijk te bevatten. Na de geboorte ligt het in een wiegje en kan het eigenlijk niks. Nog geen vierhonderd dagen later wandelt de dreumes met duim in de mond van de keuken naar de woonkamer. Dat is voor mij nou een wonder!
Anyway, na lang wachten wilde Rachel eindelijk (voor €20.000,- per foto) even voor me poseren. Isn't she lovely?
'Je partner op fraaie of simpele manier laten zien dat je van hem/haar houdt', was zijn uitkomst. Met opgetrokken mondhoeken keek hij me aan, wachtend op een staande ovatie. Die kreeg hij niet, omdat ik wist dat een citaat op mijn weblog veel meer betekenis heeft dan een luid applause in een lege kantine. Dus Jona, bij deze. Tot maandag!
Ook binnen de vier krijtlijnen oogt Sneijder allesbehalve zeker. Eerst baart hij opzien met een fraai staaltje zelfkritiek. ‘Met deze vorm hoor ik op de bank’, treurt de middenvelder. Een wedstrijd later, uit bij Espanyol, worden die dappere woorden alweer non-verbaal ontkracht. De kwakkelende Sneijder wordt gewisseld, beent hoofdschuddend en met een sarcastische grijns van oor tot oor naar de kant, waar hij trainer Juande Ramos vervolgens geen blik gunt. Wat wil onze international nou eigenlijk?
San Marco is niet meer geloofwaardig. Zo zette hij de nutteloze Kennedy en Leonardo voor een fooitje in de verkoop. De Zweedse aanvaller werd niet veel later uit de etalage geplukt om Ajax in Florence langs Fiorentina te schieten. De Braziliaan Leonardo snoerde zijn trainer helemaal de mond. Leo hielp Ajax als invaller keer op keer uit de brand en is nu zelfs gevraagd zijn aflopende contract te verlengen. Leonardo weigert pen op papier te zetten. Gelijk heeft hij, met zo’n trainer weet je nooit waar je aan toe bent.
Om je een indicatie te geven van hoe bezeten iemand van een (voetbal)spel kan zijn, heb ik Wilco via MSN aan de tand gevoeld. De visuele oefenmeester vertelt openhartig over zijn verslaving en de manier waarop hij zijn harddrugs gebruikt en toepast. Lees mee..
Skud Skuddem - Rachel Inan zegt:
Ja jongen! Dan had je er maar bij moeten zeggen dat het 'off-the-record' was. Je hoeft je nergens voor te schamen. Je bent een man met een missie, zo blijkt uit ons digitale vraaggesprekje. En verder ken ik de aantrekkingskracht van FM. Het spel is tot in detail realistisch opgezet. In tegenstelling tot PES en FIFA, waar je vrijwel alles in eigen hand hebt. Bij FM bepaal je de afmetingen van het speelveld, bepaal je of de centrale verdedigers in de zone of kort op de man moeten dekken en kun je communiceren met de media. Je kunt er tijdrekken, op de counter spelen en spelers afbranden/de hemel in prijzen. Dus Wilco, ergens is jouw verslaving wel begrijpelijk. Succes met je wereldreis!
Leuk en aardig hoor. Dan denk je het doelpunt van de week te hebben gemaakt en verwacht je maandagavond op één te staan bij Eurogoals, duikt er in Italië een spits op die zo'n beetje bij alle laagvliegers is weggetrapt vanwege een gebrek aan rendement. Zijn naam, Giuseppe Mascara. De Geert den Ouden uit de Serie A. Elk jaar moet hij een andere degradatiekandidaat de helpende hand bieden in de strijd om lijfsbehoud. In de Serie A komt hij nooit tot meer dan tien treffers per seizoen. Mascara (29) is het type aanvaller dat eens in de vier wedstrijden zijn doelpuntje meepikt. Maar hij werkt zich te pleuris, geeft nooit op en gaat door het vuur voor zijn werkgever. 
