Joe is niet snel bang, maar zaterdagavond kneep hij 'em wel even. Een potje voetballen op het kunstgrasveld van de Enschedese Boys werd hevig verstoord door de donders en bliksems.
Omdat er ook kleine jongens (twee neefjes van me) bij waren, haastten we ons al bij de eerste bliksemstralen naar de tribune. En daar zaten we dan. Sigaret in de bek en aanhoren en zien waar 'moeder natuur' toe in staat is. En dat was nogal wat. De donders deden ons naar elkaar toe kruipen en na de bliksemstralen staarde een ieder zijn 'buurjongen' met grote ogen en open mond aan.
Dat we moesten onderduiken had ik vooraf niet gedacht, laat staan dat ik tijdens het onderduiken een lesje natuur/scheikunde zou krijgen. Mijn peetneef Benjamin, die geloof ik sinds zijn vierde al bouwvakker is, leerde ons wat te doen bij dit soort noodweer. 'Klein maken', 'de getroffene trappen' en 'aan een electriciteitsmast hangen' is me van hem bijgebleven.
Omdat mijn hersenmassa door de zware stoten niet optimaal functioneerde heb ik de preventiemaatregelen thuis nog even opgezocht op het internet. Lang leve mijn vriend google! Dankzij hem zal ik nooit meer zwemmen tijdens het onweer, gaat de paraplu weg bij het horen van een donder en sluit ik de auto heel goed af als ik me op het moment van de onheilspellende storm op de weg bevind.
Oh ja, dan was er nog de discussie die we hadden onder de tribune, die door de stevige windstoten nauwelijks als afdak kon fungeren. Terwijl de druppels ons alsnog pestten, discussieerden mijn peetneef en ik over de afstand tot de flitsen.
De berekening ervan was ons niet helemaal duidelijk. Moesten we het aantal seconden tussen bliksem en donder nou delen door vijf of vermenigvuldigen met vijf? Antwoord: Geen van beiden. Volgens mijn andere kameraad Wikipedia moet je het aantal seconden delen door drie en dan heb je de afstand in kilometers. Nauwkeuriger: Iedere seconde staat voor een afstand 343m.
In het hartje van de zomer op mijn weblog vertellen over onweer en bliksem, dat had ik dus nooit verwacht. Maar we hebben nog twee maanden. Dus hopelijk gaat mijn tweede 'klimaatblog' over een hittegolf waarbij ik woorden als 'hangmat', 'cocktail', 'korte rokjes', 'cabrio' en 'Freibad' kan gebruiken. Mijn trouwe lezers die op vakantie zijn in Chersonisoss, Lloret of Hawaii (want ook daar heb ik ze zitten) moeten dit bericht als niet gelezen beschouwen.
Dat we moesten onderduiken had ik vooraf niet gedacht, laat staan dat ik tijdens het onderduiken een lesje natuur/scheikunde zou krijgen. Mijn peetneef Benjamin, die geloof ik sinds zijn vierde al bouwvakker is, leerde ons wat te doen bij dit soort noodweer. 'Klein maken', 'de getroffene trappen' en 'aan een electriciteitsmast hangen' is me van hem bijgebleven.
Omdat mijn hersenmassa door de zware stoten niet optimaal functioneerde heb ik de preventiemaatregelen thuis nog even opgezocht op het internet. Lang leve mijn vriend google! Dankzij hem zal ik nooit meer zwemmen tijdens het onweer, gaat de paraplu weg bij het horen van een donder en sluit ik de auto heel goed af als ik me op het moment van de onheilspellende storm op de weg bevind.Oh ja, dan was er nog de discussie die we hadden onder de tribune, die door de stevige windstoten nauwelijks als afdak kon fungeren. Terwijl de druppels ons alsnog pestten, discussieerden mijn peetneef en ik over de afstand tot de flitsen.
De berekening ervan was ons niet helemaal duidelijk. Moesten we het aantal seconden tussen bliksem en donder nou delen door vijf of vermenigvuldigen met vijf? Antwoord: Geen van beiden. Volgens mijn andere kameraad Wikipedia moet je het aantal seconden delen door drie en dan heb je de afstand in kilometers. Nauwkeuriger: Iedere seconde staat voor een afstand 343m.
In het hartje van de zomer op mijn weblog vertellen over onweer en bliksem, dat had ik dus nooit verwacht. Maar we hebben nog twee maanden. Dus hopelijk gaat mijn tweede 'klimaatblog' over een hittegolf waarbij ik woorden als 'hangmat', 'cocktail', 'korte rokjes', 'cabrio' en 'Freibad' kan gebruiken. Mijn trouwe lezers die op vakantie zijn in Chersonisoss, Lloret of Hawaii (want ook daar heb ik ze zitten) moeten dit bericht als niet gelezen beschouwen.
